सैर भैर रान - sair bhair raan

सैर भैर रान - sair bhair raan

 सैरभैर झाले रान, गवसे ना कुणी एक प्राण

कोमेजली इवली लतिका, खुंटली सूर्याची मती का

ठेवा चिमुकल्या पिलांची रे जान, नाही का तप्त सूर्याला भान

माती तापते तू किती, नाही तुला पिकांची भीती

वारा नाही राहला संथ, पडली त्याला याची भ्रांत 

रोज रोज प्रश्न उरी उठे, देव आहे तरी कोठे

जर का असेच चालले, कशी बोलतील चीलेपिले 

मग स्वता निसर्ग बोलला, मानवाचा खेळ चालला 

करा झाडाच्या तुम्ही कत्तली, म्हणून तुमच्यावर ही बेतली

जगवा झाडे निश्चय करा, वाचेल तुमची ही वसुंधरा

✍️मनोज इंगळे

saiyarabhair jhaale raan, gavase na kunee ek praan

komejalee ivalee latika, khuntalee sooryaachee matee ka

theva chimukalya pilaanchee re jaan, naahee ka tapt sooryaala bhaan

matee taapate too kitee, naahee tula pikaanchee bhee

vaara naahee raahala santh, padalee tyaala yaachee bhraant

roj roj prashn uree uthe, dev aahe tareeke kothe

jar ka aise chaalale, kaashee bolateel cheelepile

phir svata nisarg bola, maanavaacha khel chaalala

kar jhaadaachya tumhee kattalee, mhanoon tumachyaavar hee betalee

jagava jhaade pakka karen, vaachel tumachee hee vasundhara

✍Manoj ingle